بخش دوم – مستمری از کار افتادگی کلی

ماده 9: بیمه شدگانی که در دوره اشتغال بر اثر ابتلا به بیماری یا وقوع حوادث دچار ضایعات جسمی یا روحی شده و نتوانند به کار خود ادامه دهند با رعایت شرایط زیر مستمری از کارافتادگی دریافت می دارند:
الف – داشتن حداقل یک سال سابقه پرداخت حق بیمه متضمن حق بیمه نود (90) روز در آخرین سال قبل ازکارافتادگی .
ب – به تشخیص کمیسیون پزشکی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بیش از دو سوم توانایی جسمی یا روحی خود را برای کار از دست داده باشند.

ماده 10: میزان مستمری از کار افتادگی کلی عبارت است از یک سی ام متوسط درآمد ماخذ احتساب حق بیمه ظرف آخرین دو سال پرداخت حق بیمه ضربدر سالهای پرداخت حق بیمه مشروط بر این که این مبلغ از هشتاد درصد متوسط مذکور بیشتر نباشد.
تبصره 1- بیمه شدگانی که کفالت مخارج همسر یا فرزند یا پدر و مادر واجد شرایط خود را برعهده دارند به ازای هر یک از افراد تحت تکفل پنج درصد متوسط ماخذ احتساب مستمری را اضافه دریافت خواهند داشت مشروط بر اینکه جمع اضافات ازبیست درصد مبلغ مذکور تجاوز نکند و در هر حال جمع مستمری و اضافات نیز از هشتاد درصد متوسط درآمد مذکور در این ماده متجاوز نباشد.
تبصره 2- در صورتی که سالهای پرداخت حق بیمه کمتر از دو سال باشد متوسط درآمد مدتی که حق بیمه پرداخت کرده است محاسبه و ماخذ احتساب مستمری از کار افتادگی خواهد بود.

ماده 11: مستمری از کار افتادگی در صورت زوال موجبات عدم توانایی برای اشتغال به تشخیص کمیسیون پزشکی موضوع بند “ب” ماده (9) این آیین نامه قطع خواهد شد.

321