وظایف سازمان عبارت است از:
الف – تهیه و تدوین سند راهبرد ملی مدیریت بحران، برنامه ملی کاهش خطر حوادث و سوانح، برنامه ملی آمادگی و پاسخ و برنامه ملی بازسازی و بازتوانی جهت تصویب شورایعالی
ب – ارتقای همکاری و هماهنگی بینسازمانی به منظور ایجاد همافزایی و تحقق اهداف کلان از طریق تشکیل بانک اطلاعاتی تخصصی مدیریت بحران و دسترسی متناسب به نظام جامع مدیریت اطلاعات، مستندسازی و علتیابی، تهیه ضوابط فنی، استانداردها و دستورالعملهای مورد نیاز این قانون جهت تصویب در ستاد ملی
پ – ارتقای توان شناسایی مخاطرات و درک خطر حوادث و سوانح در سطح کشور از جمله تهیه اطلس ملی مخاطرات طبیعی و تدوین برنامههای کاهش خطر حوادث و سوانح استانی جهت تصویب ستاد ملی
ت – کمک به ایجاد و ارتقای ظرفیتها و مراکز پایش مخاطرات و هشدار سریع در دستگاههای مرتبط موضوع ماده (2) این قانون
ث – ایجاد آمادگی مطلوب سازمانی و عملیاتی برای پاسخ به بحران از جمله برنامهریزی و ایجاد هماهنگی جهت استقرار نظامهای قابل اطمینان آمادگی و ایمنی در موسسات دولتی، عمومی غیردولتی، خصوصی و تاسیسات وابسته به آنها، ایجاد شبکه ارتباطی اختصاصی برای شرایط اضطراری، تهیه برنامههای آمادگی و پاسخ استانها و تدوین ضوابط فنی و دستورالعملهای لازم جهت استاندارد کردن خدمات سازمانهای امدادی در سطح کشور
ج – جذب، هدایت و توزیع امکانات و کمکهای دولتی داخلی و خارجی با رعایت اصل هشتادم (80) قانون اساسی
چ – ارتقای توانایی کشور برای بازتوانی و بازسازی پس از وقوع حوادث و بحرانها از جمله پیگیری ایجاد زیرساختهای لازم و تدوین ضوابط، فرآیندها و استانداردهای مورد نیاز بازتوانی و بازسازی با همکاری سازمان ملی استاندارد و سایر دستگاههای موضوع ماده (2) این قانون
ح – برنامهریزی، هدایت و حمایت جهت ایجاد و ارتقای روشهای جبران خسارت نظیر استفاده از بیمهها، حمایتهای مالی و سازوکارهای تشویقی، تسهیلات ویژه و صندوقهای حمایتی در چهارچوب قوانین
خ – کمک به رشد و توسعه دانش و فناوری در راستای ارتقای مدیریت بحران در کشور از جمله ترویج بهکارگیری فناوریهای نوین پیشگیرانه در ساختوسازها، آیندهپژوهی و ایجاد نظام دیدهبانی علمی از طریق همکاریهای دوجانبه یا چندجانبه با دانشگاهها و موسسات پژوهشی
د – ایجاد چهارچوبهای لازم برای همکاری موثر در سطح منطقهای و بینالمللی از جمله تهیه دستورالعملهای جذب و توزیع کمکهای خارجی با رعایت اصل هشتادم (80) قانون اساسی
ذ – توسعه مشارکتهای مردمی برای تقویت مدیریت بحران جامعهمحور و ترویج فرهنگ ایمنی در جامعه از طریق برنامهریزی و هماهنگی برای آموزش، سازماندهی و استفاده از ظرفیت تشکلهای مردمی، نهادهای غیردولتی، فدراسیونهای ورزشی، نیروهای داوطلب مردمی و بخش خصوصی در مدیریت بحران، تدوین سازوکارهای حمایتی و تشویقی جهت آموزش و ارتقای آمادگی مردم در برابر بحران
ر – پیشبینی سالانه نیازهای مالی، تجهیزات و اقلام امدادی مربوط به مدیریت بحران کشور و اعلام به سازمان برنامه و بودجه کشور و سایر دستگاههای مسوول موضوع ماده (2) این قانون جهت تامین آنها
ز – نظارت بر عملکرد دستگاههای مشمول این قانون در مدیریت بحران از جمله نظارت بر نحوه ارائه خدمات به آسیبدیدگان و سایر وظایف مربوط به اجرای این قانون
ژ – تهیه پیشنویس لوایح، آییننامههای اجرائی و تصویبنامههای مورد نیاز برای طی مراحل قانونی ظرف مدت ششماه