مشمولان این قانون عبارتند از:
1- زنان بیوه – بیوه به زنانی اطلاق می‌شود که به عقد ازدواج (دائم یا منقطع ) درآمده و سپس به یکی از دلایل طلاق ، فوت شوهر، فسخ عقد، صدور حکم موت فرضی ، بذل مدت و یا انقضای مدت در نکاح منقطع ، شوهر خود را از دست داده باشند.
2- زنان پیر و سالخورده – زنان بی سرپرست و مسنی هستند که قادر به تامین معاش خود نباشند.
3- سایر زنان و دختران بی سرپرست – به زنان و دخترانی اطلاق می‌شود که بنا به عللی از قبیل : مفقودالاثر شدن یا ازکارافتادگی سرپرست ، به طور دائم یا موقت بدون سرپرست (نان آور) می‌مانند.
4- کودکان بی سرپرست – به کودکانی اطلاق می‌شود که بنا به هر علت و به طور دائم یا موقت ، سرپرست خود را از دست داده باشند.
تبصره 1- پسران موضوع بند 4 این ماده تا رسیدن به حداقل سن قانونی(مندرج در قانون کار) و دختران تا زمانی که ازدواج نمایند مشمول این قانون باقی خواهند ماند مگر این که تحت سرپرستی قرار گیرند یا به نحوی تمکن مالی بیابند.
تبصره 2- پسرانی که ادامه تحصیل دهند به شرط وجود اعتبار تا پایان تحصیل مشمول مفاد این قانون می‌باشند.