اصطلاحات به کار رفته در این قانون، دارای معانی مشروح زیر میباشند:
تشکیلاتی است متشکل از اشخاص حقیقی که با برنامه مشخص در جهت کسب و مشارکت در قدرت سیاسی و نقد و اصلاح آن، در چهارچوب قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران براساس مرامنامه و اساسنامه مصوب خود در سطح ملی یا استانی فعالیت میکند.
حزب میتواند تحت عناوین دیگری مانند گروه، جمعیت، انجمن، جامعه، مجمع و سازمان سیاسی فعالیت کند.
ائتلافی سیاسی از احزاب دارای پروانه فعالیت در زمینه فعالیت مشخص است که با اطلاع کمیسیون احزاب موضوع ماده (10) این قانون شکل میگیرد.
داوطلب واجد شرایطی که مراحل عضویت حزب را گذرانده و با پذیرش اساسنامه حزب دارای تعهدات و حقوق حزبی مطابق اساسنامه حزب میباشد.
اعضای هیات موسس، شورای مرکزی، دبیرکل، بازرسان و مسوولان شعب استانی
هیات موسس، مجمع عمومی، شورای مرکزی، دبیرکل و بازرسان و مسوول شعب استانی طبق اساسنامه ارکان حزب محسوب میشوند.
اشخاص حقیقی میباشند که امور مربوط به تاسیس و وظایف مرتبط را پیگیری نموده و برای دریافت مجوز تاسیس و پروانه فعالیت اقدام مینمایند.
بالاترین رکن حزب است که طبق مرامنامه و اساسنامه از اجتماع اعضای حزب تشکیل میشود.
متشکل از افراد منتخب مجمع عمومی است که طبق مرامنامه و اساسنامه به نمایندگی از مجمع، مسوولیت هدایت و تحقق اهداف حزب را بر عهده دارند.
عالیترین مقام اجرائی حزب است که منتخب مجمع عمومی یا شورای مرکزی طبق اساسنامه میباشد.
اشخاص آشنا به امور بازرسی میباشند که برای نظارت بر عملکرد شورای مرکزی، دبیرکل و سایر ارکان حزب از سوی مجمع عمومی انتخاب میشوند.
سند مصوب مجمع عمومی است که بیانکننده اهداف، آرمانها، مبانی فکری و عقیدتی و خط و مشیهای نیل به اهداف حزب میباشد.
سند مصوب مجمع عمومی است که بیانکننده ساختار تشکیلاتی و ارکان و حدود وظایف و اختیارات، نحوه تعیین و تغییر اعضاء ، شرایط تغییر و اصلاح مرامنامه و اساسنامه، مبنای اعتبار اسناد اداری و مالی، تعیین منابع مالی، نحوه انحلال حزب و سایر موارد مصرح در این قانون میباشد.
کمیسیون موضوع ماده (10) این قانون است.
مجوز موقتی است که جهت تحصیل شرایط لازم برای صدور پروانه فعالیت نهائی حزب توسط کمیسیون احزاب صادر میشود.
مجوزی است که به موجب آن حزب اجازه دارد تا براساس مرامنامه و اساسنامه و در چهارچوب قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران فعالیت کند.
تشکیلات اجرائی کمیسیون احزاب میباشد که زیر نظر کمیسیون انجام وظیفه میکند.
تشکلهای اقلیتهای دینی موضوع اصل سیزدهم (13) قانون اساسی، تشکیلاتی مرکب از اعضای داوطلب همان اقلیت دینی میباشند که هدف آنها حل مشکلات و بررسی مسائل دینی، فرهنگی، اجتماعی و رفاهی ویژه آن اقلیت است.