اصطلاحات مذکور در این آیین‌نامه به معانی زیر می‌باشد:
الف)
هرگونه احتمال خطر در مورد شاهد یا مطلع به طوری که در صورت عملی شدن آن، موجب بروز صدمه یا ضرر حداقل یک مورد از موارد مذکور در بندهای (ب) تا (ت) این ماده به شاهد یا مطلع یا اعضاء خانواده آنها گردد، به نحوی که احتمال خطر با توجه به مواردی مانند نوع خطر، موضوع خطر و شخصیت شاهد و مطلع و ایجادکننده خطر به طور متعارف، قوی باشد.
ب)
هرگونه خطر وارد شدن صدمه به تمامیت جسمانی
پ)
هرگونه خطر وارد شدن صدمه به تمامیت معنوی، اعم از آبرو یا اعتبار
ت)
هرگونه صدمه به اموال یا حقوق مالی
ث)
اقربای نسبی و سببی تا درجه دوم از طبقه دوم
ج)
اقدامات مذکور در فصل دوم تا ششم این آیین‌نامه
چ)
قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392/12/4 با اصلاحات و الحاقات بعدی
تبصره 1ـ در تمامی موارد مذکور در بندهای ب تا ت، صدمه و ضرر حسب مورد اعم است از این که قابل جبران یا غیرقابل جبران، موقت یا دائم، قابل درمان یا غیرقابل درمان باشد.
تبصره 2ـ مقام قضایی در تعیین تدابیر باید به شرایط طرفین دعوی، شاهد، مطلع و سایر موارد از جمله میزان خطر، محل استماع شهادت، شرایط سنی و مزاجی شاهد یا مطلع توجه نماید.